12 مردم تو از آشور و مصر، از نواحی رود فرات، از سواحل دریاها و کوهستانهای دوردست نزد تو بازمیگردند،
13 امّا سایر کشورهای روی زمین بهخاطر گناهان ساکنان آن ویران میشوند.
14 ای خداوند، بیا و بر قوم برگزیدهٔ خود شبانی کن و آنها را که همچون گوسفندان در جنگلها تنها ماندهاند، مانند دوران گذشته به چراگاههای سرسبزِ باشان و جلعاد هدایت فرما.
15 خداوندا، مانند زمانی که ما را از سرزمین مصر بیرون آوردی، به ما معجزههای بزرگ نشان بده.
16 اقوام دیگر کارهای تو را میبینند و با تمام قدرتی که دارند، شرمنده میشوند و از ترس دهان خود را خواهند بست و گوشهای خود را خواهند گرفت.
17 مانند مار زمین را میلیسند و مانند خزندگان از غارهای خود بیرون خواهند خزید و با ترس و لرز به سوی تو که خداوند و خدای ما هستی بازمیگردند.
18 خداوندا، هیچ خدایی مانند تو نیست. تو گناه بندگانت را میآمرزی و تقصیرات بازماندگان قومت را میبخشی، و چون بر بندگانت رحمت و شفقت داری، برای همیشه خشمگین نمیمانی.