21 مدّت چهل سال در بیابان،تو همهٔ نیازهای آنان را برآورده کردی؛جامه‌های ایشان هرگز کهنه نشد،و پاهای ایشان هرگز ورم نکرد.
22 «تو اجازه دادی تا بر ملّتها و ممالک،و سرزمین‌هایی که در مرز ایشان بود چیره شوند.ایشان سرزمین حشبون را از سیحون پادشاه،و سرزمین باشان را از عوج پادشاه گرفتند.
23 تو به شمارهٔ ستارگان آسمان به ایشان فرزندان دادی،و اجازه دادی سرزمینی را که به نیاکان ایشان وعده داده بودی،تسخیر کنند و در آن زندگی نمایند.
24 آنان سرزمین کنعان را تصرّف کردند.تو بر مردمی که آنجا زندگی می‌کردند پیروز شدی.تو به قوم خود قدرت دادی،که مطابق میل خود با مردم و پادشاه کنعان رفتار کنند.
25 قوم تو شهرهای مستحکم،زمینهای حاصلخیز، خانه‌های پر از ثروت،آب انبارها،درختان زیتون، درختان میوه و تاکستانها را به تصرّف در آوردند.آنان هرچه خواستند خوردند و فربه شدند،و از چیزهای نیکویی که به ایشان دادی، لذّت بردند.
26 «امّا قوم تو سرکشی کردند و از تو نافرمانی کردند،آنان به قوانین تو پشت کردند.انبیایی را که به ایشان هشدار دادند،و گفتند که به سوی تو بازگردند، کشتند.بارها به تو اهانت کردند.
27 پس تو اجازه دادی که دشمنانشان بر ایشان پیروز گردند و بر آنان حکومت کنند.در دشواریهای خود برای کمک تو را خواندند،و تو از آسمان به ایشان پاسخ دادی.به‌خاطر لطف عظیم خود برای ایشان رهبرانی فرستادی،تا ایشان را از دست دشمنانشان برهانند.