5 یک خداوند، یک ایمان، یک تعمید؛
6 و یک خدا و پدر همه که فوق همه، از طریق همه، و در همه است.
7 امّا به هر یک از ما به فراخور اندازۀ بخشش مسیح، فیض بخشیده شده است.
8 از این رو میگوید:«هنگامی که به عرش برین صعود کرد،اسیران را به اسیری بردو هدایا به مردم داد.»
9 عبارت ’صعود کرد‘، حاکی از چیست، جز آن که به جایهای پستتر زمینی نیز نزول کرد؟
10 او که نزول کرد، همان است که از همۀ آسمانها بسی فراتر رفت، تا همه چیز را پر سازد.
11 و اوست که بخشید برخی را به عنوان رسول، برخی را به عنوان نبی، برخی را به عنوان مبشر، و برخی را به عنوان شبان و معلّم،