4 فرشتۀ سوّم پیالۀ خود را بر رودخانه‌ها و چشمه‌های آب فرو ریخت، و رودخانه‌ها و چشمه‌ها به خون بدل شدند.
5 آنگاه شنیدم که فرشتۀ نگهبان آبها چنین گفت:«تو عادلی در این حکمها که کردی،تو که هستی و بوده‌ای، ای قدّوس؛
6 زیرا که آنان خون مقدسین و انبیای تو را ریختند،پس به آنان خون دادی تا بنوشندکه سزایشان همین است!»
7 و شنیدم از مذبح پاسخ آمد که:«آری، ای خداوندْ خدای قادر مطلق،حق است و عدل، کیفری که تو می‌دهی.»
8 فرشتۀ چهارم پیالۀ خود را بر خورشید فرو ریخت، و خورشید فرمان یافت تا مردم را به آتش بسوزاند.
9 و مردم از شدت گرما سوختند و نام خدا را که اختیار این بلاها با اوست، ناسزا گفتند، امّا توبه نکردند و او را جلال ندادند.
10 فرشتۀ پنجم پیالۀ خود را بر تختِ آن وحش فرو ریخت و قلمرو او در تاریکی فرو رفت. آدمیان از فزونیِ درد، زبان خود را گاز می‌گرفتند.