1 پس از آن، فرشته‌ای دیگر دیدم که از آسمان فرود می‌آمد. و او اقتداری عظیم داشت و زمین از جلال او نورانی شد.
2 به صدایی سخت پرصلابت فریاد برآورد که:«سقوط کرد! بابِل بزرگ سقوط کرد!بابِل اینک به مسکن دیوان بدل شده استو به قرارگاه هر روح ناپاکی،و به جولانگاه هر پرندۀ ناپاک و نفرت‌انگیزی.
3 زیرا که از شراب عقل‌سوزِ زنای او قومها همه نوشیدند.و شاهان زمین با او زنا کردند،و تاجران زمین از کثرت تجمّلات اودولتمند شدند.»
4 آنگاه صدایی دیگر از آسمان شنیدم که گفت:«ای قوم من، از این شهر بیرون آیید،مبادا شریک گناهان او شوید،مبادا سهمی از بلاهای او به شما رسد،
5 زیرا که گناهان او اینک تا به فلک رسیده،و خدا جنایات او را به یاد آورده است.
6 همان را که او داده به او پس دهید؛مزد هرآنچه کرده، دوچندان بپردازید.از جام خودش معجونِ مضاعف به او بنوشانید.
7 به او همان اندازه عذاب و اندوه دهیدکه او جلال و شکوه به خود می‌داد.زیرا که در دل به خود می‌بالد که،”من چنان می‌نشینم که ملکه‌ای می‌نشیند.بیوه نیستم و هرگز به ماتم نخواهم نشست.“