14 همآنان خواهند گفت: «آن میوه که جانت تمنایش را داشت، از تو درگذشته. دولت و شوکت تو همه بر باد رفته است، و هرگز باز نخواهد گشت.»
15 و تاجرانِ این چیزها که از او دولتمند میشدند، از ترس عذابی که او میکشد، دورادور خواهند ایستاد و زاری خواهند کرد و ماتم خواهند گرفت و
16 خواهند گفت:«دریغ، دریغ! ای شهر بزرگ،پوشیده در پارچههای نفیس ارغوان و سرخ،رخشنده در برق طلا و جواهر و مروارید!
17 یک ساعته ثروت سرشار تو تباهی گرفته است.»و هر ناخدای کشتی و هر آن کسان که با کشتی سفر میکنند، چه دریانوردان و چه کسانی که از راه دریا معاش میکنند، دورادور خواهند ایستاد.
18 و چون دود آتشی را میبینند که او را میسوزاند، فریاد سر میدهند که: «هرگز آیا شهری چون این شهرِ بزرگ در جهان بوده است؟»
19 و خاک بر سر میکنند و گریان و ماتمزده فریاد برمیآورند که:«دریغ، دریغ! ای شهر بزرگ،شهری که همۀ کشتیداران، از دولت او ثروت اندوختند،اینک یک ساعته ویران شده است!
20 ای آسمان بر او شادی کن!شادی کنید ای مقدسین و رسولان و انبیا!زیرا خدا دادِ شما را از او ستانده است.»