1 چنانکه مگسانِ مرده روغن عطّار را متعفن می‌سازند،همچنان اندک حماقت بر حکمت و عزّت می‌چربَد.
2 دلِ مرد حکیم او را به سمت راست مایل می‌سازد،دلِ مرد نادان، به سمت چپ.
3 احمق حتی آنگاه که در راه می‌رود،بی‌عقل است،و به همگان می‌گوید: «من احمقم».
4 اگر خشمِ حاکم بر تو افروخته شود،منصب خود را ترک مکن،زیرا روح آرام، اشتباهات بزرگ را رفع می‌کند.
5 بلایی زیر آفتاب دیدم،آن نوع خطا که از حاکمی سر می‌زند:
6 احمقان بر مناصب بالا گماشته می‌شوند،و دولتمندان بر مناصب پایین تکیه می‌زنند.
7 بردگان را سوار بر اسبان دیدم،و امیران را که چون بردگان بر زمین راه می‌رفتند.