8 وقتی برای محبت و وقتی برای نفرت؛وقتی برای جنگ و وقتی برای صلح.
9 کارگر را از محنت خویش چه سود؟
10 من کاری را که خدا به بنی‌آدم سپرده تا بدان مشغول باشد، مشاهده کردم.
11 او هر چیز را در وقتش زیبا ساخته است. نیز ابدیت را در دلهای ایشان نهاده است، بی‌آنکه بتوانند آغاز و انجامِ کار خدا را دریابند.
12 می‌دانم که آدمیان را چیزی بهتر از آن نیست که مادام که زنده‌اند، شادمان باشند و نیکی کنند،
13 و اینکه هر یک بخورند و بنوشند و از دسترنج خویش خرسند باشند، که این موهبتِ خداست.
14 و دریافتم که هرآنچه خدا می‌کند، تا به ابد پایدار است و چیزی نتوان بر آن افزود یا از آن کاست. خدا آن را به عمل می‌آورد تا آدمیان از او بترسند.