3 خدا از تیمان آمد،آن قدوس، از کوه فاران. سِلاهجلال او آسمانها را پوشانید،و ستایش او زمین را آکنده ساخت.
4 درخشندگی او همچون نور بود؛از دستش پرتوها ساطع می‌گشت،و قدرت او در آنجا پنهان بود.
5 پیش روی او، طاعون می‌رفت،و آتشِ تب نزد قدمهای او بود.
6 او ایستاد و زمین را به جنبش درآورد؛او نگریست و قومها از جا جَستند.کوههای ازلی در هم شکستندو تپه‌های ابدی پست شدند.طریقهای او جاودانی است.
7 خیمه‌های کوشان را در زحمت دیدم؛چادرهای سرزمین مِدیان لرزان شدند.
8 خداوندا، آیا غضب تو بر نهرها افروخته شد؟و خشم تو بر رودخانه‌ها؟آیا بر دریا غیظ داشتی،آنگاه که بر اسبان خود پیش راندی،بر ارابه‌های نجات خویش؟
9 کمان خویش از غلاف بیرون کشیدی،و تیرهای بسیار طلب کردی. سِلاهزمین را به نهرها منشق ساختی.