1 در سال دوّم داریوش پادشاه، در نخستین روز از ماه ششم، کلام خداوند به واسطۀ حَجَّی نبی به زَروبابِل فرزند شِئَلتیئیل، فرماندار یهودا، و نیز به یِهوشَع فرزند یِهوصاداق، کاهن اعظم رسید:
2 «خداوند لشکرها چنین می‌فرماید: این قوم می‌گویند هنوز زمان بازسازی خانۀ خداوند فرا نرسیده است.»
3 آنگاه کلام خداوند به واسطۀ حَجَّی نبی نازل شده، گفت:
4 «آیا اکنون زمان آن است که خود در خانه‌های مُجلل‌خویش ساکن شوید و این خانه ویران بماند؟
5 پس حال خداوندِ لشکرها چنین می‌گوید: به راههای خویش نیک بیندیشید!
6 بسیار کاشته‌اید، ولی کم درویده‌اید؛ می‌خورید، اما هرگز سیر نمی‌شوید؛ می‌نوشید، اما هرگز سیراب نمی‌گردید؛ می‌پوشید، اما گرم نمی‌شوید؛ و آن که مزد می‌گیرد، مزد خود را در کیسۀ سوراخ می‌نهد!
7 «خداوندِ لشکرها چنین می‌فرماید: به راههای خویش نیک بیندیشید!