9 دشمن گفت:”از پیِشان میروم و بر ایشان چیره میگردم.غنیمت را تقسیم میکنم، و از ایشان سیر میگردم.شمشیر خویش برمیکشم، و دستم هلاکشان خواهد کرد.“
10 اما تو با دَم خود دمیدی،و دریا ایشان را پوشانید؛همچون سرب در آبهای زورآور غرق شدند.
11 «کیست چون تو، ای خداوند،در میان خدایان؟کیست مانند تو،زورآور در قدوسیت،مَهیب در جلال،و بهعملآورندۀ شگفتیها؟
12 دست راست خود را دراز کردی؛و زمین ایشان را فرو بلعید.
13 «قومی را که رهانیدی،در محبت خویش هدایت نمودی؛ایشان را به نیروی خود،به مسکن مقدس خویش رهنمون شدی.
14 قومها شنیدند و لرزه بر اندامشان افتاد؛اضطراب بر اهل فلسطین مستولی شد.
15 رهبران اَدوم وحشت کردند؛و سران موآب لرزیدند؛اهل کنعان جملگی قالب تهی کردند.