25 «اگر به یکی از فقیرانِ قوم من پول قرض دهی، همچون رباخواران عمل مکن و از او بهره مخواه.
26 اگر ردای همسایهات را گرو گرفتهای، آن را تا غروب آفتاب بدو بازگردان،
27 زیرا ممکن است یگانه پوششِ تنِ او باشد. پس در چه بخوابد؟ اگر او نزد من فریاد برآورد، خواهم شنید زیرا که من رئوف هستم.
28 «به خدا ناسزا مگو و رهبر قومِ خود را لعن مکن.
29 «در آوردن هدیه از غلّه و عصیر انگور خود تأخیر مکن.«پسران نخستزادهات را به من بده.
30 با گاوان و گوسفندانت نیز چنین کن. نخستزادۀ آنها را هفت روز نزد مادرشان نگاه دار، ولی در روز هشتم آن را به من بده.
31 «شما باید قوم مقدس من باشید. پس گوشت حیوانی را که جانوران وحشی دریدهاند مخورید؛ آن را نزد سگان بیندازید.