7 ای محبوبِ جان من مرا بگوی،که گلۀ خود را کجا می‌چَرانی؟نیمروزان آنها را کجا می‌خوابانی؟چرا باید چون زنی پوشیده‌رویدر کنار گله‌های رفیقانت باشم؟
8 ای دلرباترینِ زنان، اگر نمی‌دانی،ردِ پای گله‌ها را بگیرو بزغاله‌هایت را نزد خیمه‌های شبانان بِچَران.
9 ای نازنین من، تو در نظرمبه مادیانی در ارابۀ فرعون می‌مانی.
10 چه زیباست گونه‌هایت به جواهرها!چه دلرباست گردنت به زیورها!
11 ما تو را حلقه‌های طلا خواهیم ساخت،که به حبه‌های نقره آراسته باشد.
12 حینی که پادشاه بر سفرۀ خویش نشسته بود،رایحۀ عطرِ من فضا را آکند.
13 دلدادۀ من مرا همچون بستۀ مُر است،که تمامِ شب در میان سینه‌هایم می‌آرَمَد.