5 و یا هر که به جنبنده‌ای دست بزند که ممکن است از آن نجس شود، یا به انسانی که ممکن است از او نجس گردد، نجاست او هر چه می‌خواهد باشد،
6 کسی که بدان دست زده است تا شامگاه نجس خواهد بود، و نباید تا بدن خود را به آب غسل نداده است از چیزهای مقدس بخورد.
7 چون آفتاب غروب کند، آنگاه طاهر خواهد بود، و از آن پس می‌تواند از چیزهای مقدس بخورد، زیرا خوراکِ اوست.
8 او نباید آنچه را مرده یا دریده شده است بخورد، و بدین‌گونه خود را با آن نجس سازد: من یهوه هستم.“
9 پس آنان باید حکم مرا نگاه دارند، مبادا به سببِ آن متحمل گناه شده، بمیرند، زیرا به آن بی‌حرمتی کرده‌اند: من یهوه هستم که آنان را تقدیس می‌کنم.
10 «شخص خارجی نباید از چیز مقدس بخورد؛ میهمانِ کاهن یا خدمتکار مزدبگیرِ او نیز نباید از چیز مقدس بخورد.
11 اما اگر کاهنی، غلام زرخریدی ابتیاع کند، آن غلام می‌تواند از آن بخورد، و خانه‌زاد او نیز می‌تواند از خوراکِ او بخورد.