3 یهودا در مصیبت و بردگیِ سخت،به تبعید رفته است؛اکنون در میان قومها مسکن گزیده،و جای آسودن نمی‌یابد؛در وسط مشقتهایش،تعقیب‌کنندگان جملگی به او دررسیده‌اند.
4 راههای صَهیون ماتم گرفته‌اند،و کسی به اعیادش نمی‌آید؛دروازه‌هایش جملگی ویران است،و کاهنانش آه می‌کشند؛دوشیزگانش داغدارند،و خودش تلخکام است.
5 خصمانش به سَروَری رسیده‌اند،و دشمنانش در آسایشند؛به سبب کثرت نافرمانیهایش،خداوند او را دردمند ساخته است؛پیش روی دشمن،کودکانش به تبعید رفته‌اند.
6 فرّ و شکوه دختر صَهیون،از او رخت بسته است.سرورانش چون غزالهایی هستند،که چراگاهی نمی‌یابند؛از برابر تعقیب‌کنندگانشان،عاجزانه می‌گریزند.
7 اورشلیم گنجینه‌های خود را از ایام گذشته،در روزهای مصیبت و سرگردانی به یاد می‌آوَرَد.آنگاه که مردمانش به دست دشمن گرفتار آمدند،کسی نبود که یاری‌اش دهد؛دشمنانش او را دیدند،و بر سقوط او خندیدند.
8 اورشلیم مرتکب گناهی عظیم شده،و از این رو نجس گردیده است؛آنان که او را گرامی می‌داشتند،اکنون همه خوارش می‌شمارند،چراکه عریانی‌اش را دیده‌اند؛خود او نیز آه برمی‌کشد،و روی برمی‌تابد.
9 نجاست او بر دامنش بود،و به سرانجام خویش نمی‌اندیشید؛از این رو سقوطش حیرت‌انگیز است،و او را تسلی‌بخشی نیست.«خداوندا، بر فلاکتم بنگر،زیرا که دشمن پیروز گشته است!»