1 چگونه خداوند در خشم خوددختر صَهیون را به ابری تاریک پوشانیده است!او شُکوهِ اسرائیل را از آسمان به زمین افکنده،و کرسی زیر پای خویش را در روز خشم خود به یاد نیاورده است.
2 خداوندگار جملۀ مسکنهای یعقوب رابی‌ترحم فرو بلعیده،و دژهای دختر یهودا رادر خشم خود منهدم ساخته است؛او حکومت و حاکمانش رابر زمین افکنده و بی‌حرمت گردانیده است.
3 او در حِدّت خشم خودهمۀ شاخهای اسرائیل را قطع کرده،و دست راست خویش رادر برابر دشمن از ایشان عقب کشیده است.او همچون آتشِ مشتعل که از هر سو فرو می‌بلعددر یعقوب شعله برکشیده است.
4 او کمان خویش را همچون دشمن برکشیده،و دست راستش همچون خصم آمادۀ پرتاب است؛همۀ نیکومنظران را در خیمۀ دختر صَهیون کشتهو غضب خویش را چون آتش فرو ریخته است.
5 خداوندگار همچون دشمن گشته،و اسرائیل را فرو بلعیده است.همۀ کاخهایش را در کام کشیده،و دژهایش را منهدم کرده است.او ماتم و سوگواری رابرای دختر یهودا بس افزون ساخته است.
6 او مسکن خویش را همچون باغی ویران ساخته،و مکان ملاقات خود را به ویرانه‌ای بدل کرده است؛خداوند اعیاد و شَبّاتها را در صَهیون از یادها بردهو در شدت خشم خویش پادشاه و کاهن را خوار ساخته است.