1 در آغاز، خدا آسمانها و زمین را آفرید.
2 زمین بیشکل و خالی بود، و تاریکی بر روی ژرفا؛ و روح خدا سطح آبها را فرو گرفت.
3 خدا گفت: «روشنایی باشد،» و روشنایی شد.
4 خدا دید که روشنایی نیکوست، و خدا روشنایی را از تاریکی جدا کرد.
5 خدا روشنایی را ’روز‘ و تاریکی را ’شب‘ نامید. شامگاه شد و بامداد آمد، روز اوّل.
6 و خدا گفت: «فَلَکی باشد میان آبها، و آبها را از آبها جدا کند.»
7 پس خدا فَلَک را ساخت و آبهای زیر فَلَک را از آبهای بالای فَلَک جدا کرد. و چنین شد.