2 “Sira dhawuha marang Harun lan para anake, supaya padha ngati-ati tumrap sesaosan-sesaosan suci kang padha disengker wong Israel kagem marang Ingsun, supaya aja nganti padha nerak marang kasucening asmaningSun kang suci; Ingsun iki Yehuwah.
3 Padha sira tuturana: Saben wong panunggalanira turun-tumurun, yaiku saka ing antarane sakehe turunira, kang seba nyaosake pisungsung kang disengker dening wong Israel kagem marang Yehuwah, mangka lagi mbeneri najis, wong kang mangkono iku katumpesa saka ing ngarsaningSun; Ingsun iki Yehuwah.
4 Panunggalane turune Harun kang nandhang memala saraat, utawa kang ngetokake umbel, iku poma aja mangan pisungsung sengkeran iku, sadurunge mari najise. Mangkono uga kang nggepok sadhengah kang najis marga saka jisim utawa kang mentas kemeton manine,
5 utawa sapa kang nggepok sadhengah kewan rumangkang nlosor utawa gumremet kang ndadekake najise, utawa salah sawijining wong kang najisake, marga saka kanajisan apa bae, dheweke dadi najis,
6 sapa kang nggepok salah sijine iku mau, bakal dadi najis tumeka suruping srengenge lan ora kena mangan pisungsung sengkeran iku, sadurunge adus.
7 Manawa wus surup srengenge, lagi mari najise; sawuse mangkono nuli kena mangan pisungsung sengkeran iku, marga iku kang dadi pepancening pangane.
8 Bathang lan sisane kewan galak, aja dipangan, supaya aja ndadekake najise marga saka kang mangkono iku; Ingsun iki Yehuwah.