ហាកាយ 2:14-20 KHSV

14 លោក​ហាកាយ​ក៏​មាន​ប្រសាសន៍​ថា៖ប្រជា‌ជន​នេះ​ក៏​ដូច្នោះ​ដែរយើង​ចាត់​ទុក​ប្រជា‌ជាតិ​នេះ​ជា​សៅហ្មងហើយ​អ្វីៗ​ដែល​ពួក​គេ​ធ្វើនិង​អ្វីៗ​ដែល​គេ​យក​មក​ថ្វាយ​យើង​នៅ​ទី​នេះក៏​សៅហ្មង​ដែរ។

15 ឥឡូវ​នេះ ចូរ​សង្កេត​មើល​អំពី​ហេតុ‌ការណ៍ដែល​កើត​មាន​ចាប់​ពី​ពេល​នេះ​ត​ទៅ​ខាង​មុខ។មុន​ពេល​អ្នក​រាល់​គ្នា​យក​ថ្ម​មក​ដាក់​ត្រួត​លើ​គ្នាដើម្បី​សង់​ព្រះ‌វិហារ​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់

16 អ្នក​រាល់​គ្នា​ទៅ​ជង្រុក​បម្រុង​នឹង​កើប​ស្រូវ​ម្ភៃ​ថាំងនោះ​ឃើញ​មាន​តែ​ដប់​ថាំង​ទេ។អ្នក​រាល់​គ្នា​ទៅ​កន្លែង​បញ្ជាន់​ផ្លែ​ទំពាំង‌បាយជូរដើម្បី​ដួស​យក​ស្រា​ហា‌សិប​ធុងនោះ​ឃើញ​មាន​តែ​ម្ភៃ​ធុង​ប៉ុណ្ណោះ។

17 យើង​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ដំណាំ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នាខូច​ខាត ស្រូវ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ស្កកមាន​ក្រា​ស៊ី និង​មាន​ព្រឹល​ធ្លាក់​មក​បំផ្លាញ​អស់ទោះ​បី​យ៉ាង​នេះ​ក្ដី ក៏​អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​វិល​មក​រកយើង​វិញ​ដែរ- នេះ​ជា​ព្រះ‌បន្ទូល​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់។

18 ហេតុ​នេះ ចូរ​សង្កេត​មើល​ហេតុ‌ការណ៍​ដែលកើត​មាន​ចាប់​ពី​ឥឡូវ​នេះ​ត​ទៅ​ខាង​មុខ។ចាប់​តាំង​ពី​ថ្ងៃ​ទី​ម្ភៃ​បួន​ក្នុង​ខែ​ទី​ប្រាំ​បួនគឺ​ចាប់​ពី​ថ្ងៃ​ដែល​គេ​ចាក់​គ្រឹះ​សង់ព្រះ‌វិហារ​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់។ចូរ​សង្កេត​មើល​ចុះ!

19 នៅ​ក្នុង​ជង្រុក គ្មាន​នៅ​សល់​គ្រាប់​ពូជ​ទេសូម្បី​តែ​ចម្ការ​ទំពាំង‌បាយជូរដើម​ឧទុម្ពរ ដើម​ទទឹម និង​ដើម​អូលីវក៏​មិន​ផ្ដល់​ភោគ​ផល​អ្វី​ដែរ។ប៉ុន្តែ ចាប់​ពី​ថ្ងៃ​នេះ​ទៅយើង​នឹង​ឲ្យ​ពរអ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ចម្រុង‌ចម្រើន។

20 នៅ​ថ្ងៃ​ទី​ម្ភៃ​បួន​ដដែល​នោះ ព្រះ‌អម្ចាស់​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​មក​លោក​ហាកាយ​ជា​លើក​ទី​ពីរ​ថា៖