23 De zoon die uit de slavin werd geboren, was ontstaan door Abrahams eigen menselijke plan. Maar de zoon van de vrije vrouw was ontstaan door Gods belofte.
24 en
25 Dit heeft een diepere betekenis. Want de situatie van deze twee vrouwen kun je gebruiken als vergelijking voor de twee verschillende verbonden [ van God met de mensen ]. Hagar stelt dan het verbond van de berg Sinaï in Arabië voor. Uit dat verbond van Sinaï worden slaven [ van de wet ] geboren. Hagar stelt ook het tegenwoordige Jeruzalem voor. Want de stad Jeruzalem en haar bewoners zijn slaven [ van de wet van Mozes ].
26 Maar het hemelse Jeruzalem is vrij [ en geen slavin van de wet ]. En dat is ónze moeder.
27 Want er staat in de Boeken: "Wees blij en juich, ook al heb je nooit kinderen gekregen! Want ook al ben je nu eenzaam, toch zul je veel meer kinderen hebben dan de vrouw die een man heeft."
28 Broeders en zusters, wij zijn kinderen die ontstaan zijn door [ geloof in ] de belofte, net zoals Izaäk.
29 Maar vóór Izaäk was er een zoon ontstaan door een menselijk plan [ zonder geloof ]. [ Dat was Ismaël, de zoon van Hagar. ] En die zoon vervolgde de zoon die door [ geloof in ] de belofte was ontstaan. [ Dat was Izaäk, de zoon van Sara. ] Hetzelfde gebeurt nu ook. Want wij die vrij zijn door de Heilige Geest, worden vervolgd door de mensen die slaven zijn van de wet.