5 Op dat moment verschenen er op de muur van het paleis plotseling vingers van een mensenhand. Vlak bij de kandelaar schreven ze iets op de kalk van de muur. De koning staarde naar de schrijvende vingers.
6 Hij werd lijkwit. Hij wankelde van angst en schrik en zijn knieën knikten.
7 De koning schreeuwde dat zijn geleerden, tovenaars en waarzeggers moesten komen. Hij zei tegen hen: "Wie kan lezen wat daar op de muur is geschreven en kan uitleggen wat het betekent, krijgt van mij een kostbare paarse mantel en een gouden ambtsketen. En ik zal hem de op twee na hoogste heerser van mijn koninkrijk maken."
8 De geleerden kwamen naar de koning. Maar niemand van hen kon lezen wat er op de muur stond of uitleggen wat het betekende.
9 Koning Beltsazar was doodsbang en zag lijkwit. Zijn ministers werden er bang van.
10 Toen kwam de moeder van de koning de feestzaal binnen. Ze zei: "Mijn heer de koning, leef in eeuwigheid! U hoeft niet zo bang te zijn en zo wit te worden.
11 Want er is een man in uw koninkrijk in wie de geest van de heilige goden woont. In de tijd dat uw [ groot ]vader nog koning was, was hij bekend als een zeer wijs man. Want hij is zo wijs en verstandig als de goden. Uw [ groot ]vader Nebukadnezar had hem tot hoofd van de geleerden, tovenaars en waarzeggers gemaakt.