14 Zwaar weegt het juk mijner overtredingen,door zijn hand ineengevlochten;zij liggen op mijn hals,het heeft mijn kracht doen struikelen;de Here heeft mij overgegeven in de macht van hen,tegenover wie ik niet staande kon blijven.
15 De Here in mijn middenheeft al mijn machtigen verworpen;Hij heeft tegen mij een feest uitgeroepenom mijn jongelingen te verdelgen;de Here heeft in de pers getredende jonkvrouw, de dochter van Juda.
16 Daarom moet ik wenen,mijn oog, mijn oog vliet van water,want verre van mij is de troosterdie mijn ziel verkwikken zou;mijn zonen zijn verbijsterd –zo machtig is de vijand!
17 Sion strekt haar handen uit,niemand is er, die haar troost;de Here riep tegen Jakobzijn naburen als tegenstanders op.Jeruzalem is gewordenals een onreine in hun midden.
18 Hij, de Here, is rechtvaardig,want tegen zijn woord ben ik weerspannig geweest.Hoort toch, al gij volken,en ziet mijn smart;mijn jonkvrouwen en mijn jongelingenzijn in gevangenschap gegaan.
19 Ik heb geroepen om mijn minnaars,zij lieten mij bedrogen staan.Mijn priesters en mijn oudstenzijn in de stad bezweken,toen zij voor zich voedsel zochten,om het leven te rekken.
20 Zie, Here, hoe bang het mij is;mijn binnenste is vol onrust,mijn hart keert zich om in mijn borst,omdat ik zeer weerspannig geweest ben.Buiten maakt het zwaard kinderloos,binnenshuis de pest.