1 Då spurde øvstepresten: «Er det sant, dette?»
2 Stefanus svara:Brør og fedrar, høyr på meg! Herlegdomens Gud synte seg for Abraham, far vår, medan han budde i Mesopotamia, før han slo seg ned i Karan,
3 og sa til han: Far ut or landet ditt og bort frå ætta di, til det landet som eg vil syna deg!
4 Då reiste han frå Kaldearlandet og busette seg i Karan, og etter at far hans var død, lét Gud han flytta derifrå til dette landet som de no bur i.
5 Han gav han ikkje noko jord til eige der, ikkje så mykje som ei fotbreidd; men han lova at han og ætta hans skulle få landet til odel og eige, endå han ikkje hadde born.