14 Ufanie jego będzie wykorzenione z przybytku jego, a przywiedzie go do króla strachów.
15 Będzie mieszkał strach w przybytku jego, chociaż nie był jego, a siarką będzie potrząśnione mieszkanie jego.
16 Ze spodku korzeń jego uschnie, a z wierzchu będzie obcięta gałąź jego.
17 Pamiątka jego zginie z ziemi, a imienia jego nie wspomną po ulicach.
18 Wypędzą go z światłości do ciemności, a z okręgu świata wyrzucą go.
19 Nie będzie syn ani wnuk między ludem jego, i nikt nie pozostanie w mieszkaniach jego.
20 Nade dniem jego zdumiewają się potomkowie, a przodków ogarnie strach.