12 Przyszły razem hufy jego, i utorowały przeciwko mnie drogę swoję, i obległy w około namiot mój.
13 Braci moich odemnie oddalił, a znajomi moi stronią odemnie.
14 Opuścili mię bliscy moi, a znajomi moi zapomnieli mię.
15 Komornicy domu mego, i służebnice moje mają mię za obcego, cudzoziemcem stałem się w oczach ich.
16 Wołamli na sługę mego, nie ozywa mi się, chociaż go proszę ustami memi.
17 Tchem moim brzydzi się żona moja, choć proszę przez synów żywota mego.
18 I najlichsi pogardzają mną, a gdy powstaję, urągają mi.