16 Którzy są wykorzenieni przed czasem, a powodzią zalały się grunty ich.
17 Którzy mawiali Bogu: Odejdź od nas; cóżby im uczynił Wszechmogący?
18 Gdyż on był napełnił dobrem domy ich; (ale rada niepobożnych daleka jest odemnie.)
19 Co widząc sprawiedliwi, weselili się, a niewinny naśmiewał się z nich.
20 Zwłaszcza, iż nie była wycięta majętność nasza, lecz ostatki ich ogień pożarł.
21 Przyuczaj się, proszę, z nim przestawać, a uczyń sobie z nim pokój: boć się tak będzie szczęściło.
22 Przyjmij, proszę, z ust jego zakon, a złóż wyroki jego w sercu twojem.