1 Mądrość człowieka oświeca oblicze jego, a hardość twarzy jego odmienia.
2 Jać radzę, abyś wyroku królewskiego przestrzegał a wszakże według przysięgi Bożej.
3 Nie skwapiaj się odejść od oblicza jego, ani trwaj w uporze; albowiem cobykolwiek chciał, uczyniłciby.
4 Bo gdzie słowo królewskie, tam i moc jego: a któż mu rzecze: Co czynisz?
5 Kto strzeże przykazania, nie uzna nic złego; i czas i przyczyny zna serce mądrego.