2 Rozmiłuję się ciebie, Panie, mocy moja!
3 Pan opoką moją, twierdzą moją, i wybawicielem moim; Bóg mój skała moja, w nim będę ufał; tarcza moja, i róg zbawienia mego, ucieczka moja.
4 Wzywałem Pana chwalebnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony.
5 Ogarnęły mię były boleści śmierci, a potoki niepobożnych zatrwożyły mię.
6 Boleści grobu ogarnęły mię były, zachwyciły mię sidła śmierci.
7 W utrapieniu mojem wzywałem Pana, i wołałem do Boga mego; wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przed oblicznością jego przyszło do uszów jego.
8 Tedy się ziemia wzruszyła i zadrżała, a fundamenty gór zatrząsnęły się, i wzruszyły się od gniewu jego.