1 Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawidowa.
2 Błogosławiony, który ma baczenie na potrzebnego; w dzień zły wybawi go Pan.
3 Pan go będzie strzegł, i żywić go będzie; błogosławony będzie na ziemi, ani go poda na wolę nieprzyjaciół jego.
4 Pan go posili na łożu niemocy jego; wszystko leżenie jego odmieni w chorobie jego.
5 Jam rzekł: Panie! zmiłuj się nademną, uzdrów duszę moję, bom tobie zgrzeszył.
6 Nieprzyjaciele moi mówili źle o mnie: Kiedyż wżdy umrze, a zginie imię jego?
7 Jeźli też który z nich przychodzi, aby mię nawiedził, tedy na zdradzie mówi; serce jego zgromadza sobie nieprawość, a precz odszedłszy roznosi.