4 On pośle z nieba, i wybawi mię od pohańbienia tego, który mię chce pochłonąć. Sela. Pośle mi Bóg miłosierdzie swoje i prawdę swą.
5 Dusza moja jest w pośród lwów; leżę miedzy palącymi, między synami ludzkimi, których zęby jako włócznie i strzały, i język ich miecz ostry.
6 Wywyżże się nad niebiosa, o Boże! a nade wszystką ziemią chwała twoja.
7 Sieci zastawili na nogi moje, nachylili duszę moję, wykopali dół przed obliczem mojem; ale sami wpadli weń. Sela.
8 Gotowe jest serce moje, Boże! gotowe jest serce moje; śpiewać i wychwalać cię będę.
9 Ocuć się chwało moja! ocuć się, lutnio i harfo! gdy na świtaniu powstaję.
10 Będę cię wysławiał między ludem, Panie! a będęć śpiewał między narodami.