17 Co mówię, nie mówię według Pana, ale jakby w głupocie, w owej istocie chluby.
18 Ponieważ wielu chlubi się według cielesnej natury, zatem i ja się będę chlubił.
19 Z przyjemnością bowiem, będąc mądrzy cierpliwie znosicie nierozważnych.
20 Bo znosicie jeśli was ktoś zniewala, jeśli ktoś pożera, jeśli ktoś się wynosi, jeśli ktoś bije was po twarzy.
21 Mówię o tym z powodu braku szacunku, że my jesteśmy jakby bez siły; ale gdy ktoś się w czymś odważa (mówię w lekkomyślności) odważam się i ja.
22 Oni są Hebrajczykami? Także i ja. Oni są Israelitami? Również i ja. Oni są nasieniem Abrahama? I ja także.
23 Oni są sługami Chrystusa? (Mówię, odchodząc od zmysłów.) A czy nie bardziej ja; obficiej w trudach, nad miarę w chłostach, daleko więcej w więzieniach, częstokroć w karach śmierci.