14 Bo jeśli się modlę językiem, modli się mój duch, zaś mój rozum jest bez owocu.
15 Zatem, co się dzieje? Będę się modlił duchem, ale będę się także modlił rozumem; będę śpiewał duchem, ale będę także śpiewał rozumem.
16 Bo jeśli wysławiasz Boga w duchu, jakże ten, co zajmuje miejsce prostego człowieka, na twoje dziękczynienie powie „Amen”; skoro nie wie, co mówisz?
17 Gdyż ty, rzeczywiście, pięknie dziękujesz, ale drugi nie jest budowany.
18 Dziękuję mojemu Bogu, że więcej od was wszystkich mówię językami.
19 Ale w zborze chcę powiedzieć pięć słów moim rozumem, abym i innych pouczył niż dziesięć tysięcy słów w języku.
20 Bracia, nie stawajcie się dziećmi umysłem, lecz bądźcie dziecinni w występku; zaś rozumem stawajcie się dorosłymi.