6 Kto mówi, że w nim mieszka, sam winien się tak zachowywać jak on żył.
7 Bracia, nie piszę wam nowego przykazania, ale przykazanie stare, które mieliście od początku. Starym przykazaniem jest to słowo, które usłyszeliście od początku.
8 Zarazem piszę wam nowe przykazanie, które w nim i w was jest prawdziwe; że ciemność przemija, a prawdziwa światłość już się wydobywa na jaw.
9 Kto mówi, że jest w światłości, a nienawidzi swego brata, aż do teraz jest w ciemności.
10 Kto miłuje swojego brata, mieszka w światłości i nie ma w nim zgorszenia.
11 Ale kto nienawidzi swojego brata jest w ciemności oraz chodzi w ciemności, więc nie wie dokąd idzie, gdyż ciemność oślepiła jego oczy.
12 Piszę wam, dzieci, że są wam odpuszczone grzechy z powodu jego Imienia.