54 wtedy kapłan rozkaże, aby to, co jest dotknięte zarazą wyprano i zamknie je na drugie siedem dni.
55 A po wypraniu kapłan obejrzy zakażenie a oto zakażenie nie zmieniło swojej barwy i się nie rozszerzyło zatem jest ono nieczyste, spalisz je w ogniu; to jest głębokie wżarcie na wierzchniej, albo na spodniej jego stronie.
56 Jeśli zaś kapłan zobaczył, że po jego wypraniu, oto zakażenie ściemniało wtedy wydrze je z szaty, albo ze skóry; bądź z osnowy, bądź z wątku.
57 Gdyby jednak znowu wystąpiło na szacie bądź na osnowie, bądź na wątku, albo na jakiejkolwiek skórzanej rzeczy to jest szerzący się trąd; należy spalić w ogniu to, co jest dotknięte zakażeniem.
58 A szatę czy to osnowę, czy wątek, czy jakąkolwiek rzecz skórzaną, którą wyprałeś, po czym odeszło od niej zakażenie należy wyprać powtórnie i będzie czystą.
59 Oto nauka o zarazie trądu na szacie wełnianej, lnianej, bądź na osnowie, bądź na wątku; albo na jakiejkolwiek skórzanej rzeczy czy należy je uznać za czyste, czy za nieczyste.