17 Bogactwo to przepadło jednak w jednej chwili”.Armatorzy, kapitanowie i załogi okrętów oraz wszyscy inni, którzy zarabiali na transporcie morskim, z daleka
18 obserwowali pożar Babilonu i dym wznoszący się nad miastem. Poruszeni tym widokiem, wołali: „Czy jakieś inne miasto na świecie jest podobne do potężnego Babilonu?”.
19 Posypywali głowy popiołem i zrozpaczeni krzyczeli:„To straszne, co spotkało to potężne miasto!Wszyscy armatorzy zdobyli majątekdzięki jego wielkiemu bogactwu,a teraz, w ciągu jednej chwili,wszystko to zostało zniszczone!”.
20 Dla mieszkańców nieba, dla świętych, proroków i apostołów był to jednak powód do radości, Bóg ukarał bowiem tych, którzy ich skrzywdzili.
21 Wtedy potężny anioł podniósł wielki głaz, ogromny jak młyńskie koło, i rzucił go w morze, wołając:„Tak właśnie zostanie strącony potężny Babiloni to będzie jego koniec!
22 W mieście tym nie usłyszy się już śpiewuani dźwięki harfy, fletu czy trąbki.Nikt już nie będzie tam prowadził interesów.Nie usłyszy się tam nawet odgłosu mielenia ziarna.
23 Nie zabłyśnie tam już żadne światłoani nie zabrzmią radosne głosy nowożeńców.Handlowcy miasta mieli władzę nad światem,a czary Babilonu oszukały wszystkie narody.