46 Nie znaczy to, że ktokolwiek widział Boga Ojca – oprócz Tego, który od Niego przyszedł.
47 Raz jeszcze zapewniam was: Kto wierzy, ma życie wieczne!
48 Ja jestem chlebem życia!
49 Wasi przodkowie jedli wprawdzie mannę na pustyni, ale poumierali.
50 Natomiast każdy, kto je ten chleb z nieba, nie umrze.
51 To Ja jestem chlebem życia, przysłanym z nieba. Kto się nim posili, będzie żyć na wieki. Chlebem tym jest moje ciało, które poświęcam, aby dać światu życie.
52 Wtedy słuchający Go zaczęli się między sobą sprzeczać:– Jak on może dać nam do jedzenia swoje ciało?