14 Căci ce sunt eu și ce este poporul meu, ca să putem să-Ți aducem daruri de bunăvoie? Totul vine de la Tine și din mâna Ta primim ce-Ți aducem.
15 Înaintea Ta noi suntem niște străini și locuitori, ca toți părinții noștri. Zilele noastre pe pământ sunt ca umbra și fără nicio nădejde.
16 Doamne Dumnezeul nostru, din mâna Ta vin toate aceste bogății pe care le-am pregătit ca să-Ți zidim o Casă Ție, Numelui Tău celui sfânt, și ale Tale sunt toate.
17 Știu, Dumnezeule, că Tu cercetezi inima și că iubești curăția de inimă; de aceea Ți-am adus toate aceste daruri de bunăvoie în curăția inimii mele și am văzut acum cu bucurie pe poporul Tău care se află aici, aducându-Ți de bunăvoie darurile lui.
18 Doamne Dumnezeul părinților noștri Avraam, Isaac și Israel! Ține întotdeauna în inima poporului Tău aceste porniri și aceste gânduri și întărește-i inima în Tine.
19 Dă fiului meu Solomon o inimă bună, ca să păzească poruncile Tale, învățăturile Tale și legile Tale, ca să împlinească toate aceste lucruri și să zidească el Casa pentru care am făcut pregătiri.”
20 David a zis întregii adunări: „Binecuvântați pe Domnul Dumnezeul vostru.” Și toată adunarea a binecuvântat pe Domnul Dumnezeul părinților lor. Ei s-au plecat și s-au închinat înaintea Domnului și înaintea împăratului.