16 Сие же бысть трищи: и паки взяся сосуд на небо.
17 Якоже в себе недоумевашеся петр, что бы было видение, еже виде, и се, мужие посланнии от корнилиа, вопрошше и уведевше дом симонов, сташа пред враты
18 и возглашше вопрошаху, аще симон, нарицаемый петр, зде странствует.
19 Петру же размышляющу о видении, рече ему Дух: се, мужие трие ищут тебе:
20 но востав сниди и иди с ними, ничтоже разсуждая: зане аз послах их.
21 Сошед же петр к мужем посланным к нему от корнилиа, рече: се, аз есмь, егоже ищете: кая есть вина, еяже ради приидосте?
22 Они же рекоша: корнилий сотник, муж праведен и бояйся Бога, свидетелствован от всего языка иудейска, увещен есть от ангела свята призвати тя в дом свой и слышати глаголы от тебе.