16 Петр же пребываше толкий: отверзше же видеша его и ужасошася.
17 Помаав же им рукою молчати, сказа им, како Господь его изведе из темницы: рече же: возвестите иакову и братиям сия. И изшед иде во ино место.
18 Бывшу же дню, бе молва не мала в воинех, что убо петру бысть:
19 ирод же, поискав его и не обрет и истязав стражы, повеле отвести их: и изшед от иудеи в кесарию, живяше.
20 Бе же ирод гневаяся на тиряны и сидоняны: иже единодушно приидоша к нему, и умоливше власта постельника царева, прошаху мира, понеже страны их от царства его питахуся.
21 В нареченный же день ирод, оболкся во одежду царску и сед на судище пред народом, глаголаше к ним,
22 народ же возглашаше: глас Божий, а не человечь.