20 Сице крепко слово Господне растяше и крепляшеся.
21 И якоже скончашася сия, положи павел в дусе, прошед македонию и ахаию, ити во Иерусалим, рек, яко бывшу ми тамо, подобает ми и рим видети.
22 Послав же в македонию два от служащих ему, тимофеа и ераста, сам же пребысть время во асии.
23 Бысть же во время оно молва не мала о пути Господни:
24 димитрий бо некто именем, среброковачь, творяй храмы сребряны артемиде, подаяше хитрецем делание не мало,
25 ихже собрав и ины сицевых вещей делатели, рече: мужие, весте, яко от сего делания доволство житию нашему есть:
26 и видите и слышите, яко не токмо ефес, но мало не всю асию павел сей препрев, обрати мног народ, глаголя, яко не суть бози, иже руками человеческими бывают: