6 Рече же Господь: аще бысте имели веру яко зерно горушно, глаголали бысте убо ягодичине сей: восторгнися и всадися в море: и послушала бы вас.
7 Который же от вас раба имея орюща или пасуща, иже пришедшу ему с села речет: абие минув возлязи?
8 Но не речет ли ему: уготовай, что вечеряю, и препоясався служи ми, дондеже ям и пию: и потом яси и пиеши ты?
9 Еда имать хвалу рабу тому, яко сотвори повеленная? не мню.
10 Тако и вы, егда сотворите вся повеленная вам, глаголите, яко раби неключими есмы: яко, еже должни бехом сотворити, сотворихом.
11 И бысть идущу ему во Иерусалим, и той прохождаше между самариею и галилеею.
12 Входящу же ему в некую весь, сретоша его десять прокаженных мужей, иже сташа издалеча: