32 И рече ему книжник: добре, учителю, воистинну рекл еси, яко един есть Бог, и несть ин разве его:
33 и еже любити его всем сердцем, и всем разумом, и всею душею, и всею крепостию: и еже любити ближняго яко себе, боле есть всех всесожжений и жертв.
34 Иисус же видев, яко смысленно отвеща, рече ему: не далече еси от Царствия Божия. И никтоже смеяше ктому его вопросити.
35 И отвещав Иисус глаголаше, учя в церкви: како глаголют книжницы, яко Христос Сын есть давидов?
36 Той бо давид рече Духом святым: глагола Господь Господеви моему: седи о десную мене, дондеже положу враги твоя подножие ногама твоима.
37 Сам убо давид глаголет его Господа: и откуду Сын ему есть? И мног народ послушаше его в сладость.
38 И глаголаше им во учении своем: блюдитеся от книжник, хотящих во одеяниих ходити, и целования на торжищих,