16 Слышав же ирод рече, яко, егоже аз усекнух иоанна, той есть: той воста от мертвых.
17 Той бо ирод послав, ят иоанна и связа его в темнице, иродиады ради жены филиппа брата своего, яко оженися ею.
18 Глаголаше бо иоанн иродови: не достоит тебе имети жену (филиппа) брата твоего.
19 Иродиа же гневашеся на него и хотяше его убити: и не можаше.
20 Ирод бо бояшеся иоанна, ведый его мужа праведна и свята, и соблюдаше его: и послушав его, многа творяше, и в сладость его послушаше.
21 И приключшуся дню потребну, егда ирод рождеству своему вечерю творяше князем своим и тысящником и старейшинам галилейским:
22 и вшедши дщерь тоя иродиады, и плясавши, и угождши иродови и возлежащым с ним, рече царь девице: проси у мене егоже аще хощеши, и дам ти.