17 И отвещав един от народа рече: учителю, приведох сына моего к тебе, имуща духа нема:
18 и идеже колиждо имет его, разбивает его, и пены тещит, и скрежещет зубы своими, и оцепеневает: и рех учеником твоим, да изженут его, и не возмогоша.
19 Он же отвещав ему глагола: о, роде неверен, доколе в вас буду? доколе терплю вы? приведите его ко мне.
20 И приведоша его к нему. И видев его, абие дух стрясе его: и пад на земли, валяшеся, пены тещя.
21 И вопроси отца его: колико лет есть, отнележе сие бысть ему? Он же рече: издетска:
22 и многажды во огнь вверже его и в воды, да погубит его: но аще что можеши, помози нам, милосердовав о нас.
23 Иисус же рече ему: еже аще что можеши веровати, вся возможна верующему.