17 që ia konfirmoi Jakobit si një statut dhe Izraelit si një besëlidhje të përjetshme,
18 duke thënë: "Unë do t'ju jap vendin e Kanaanit si pjesë e trashëgimisë suaj".
19 kur nuk ishin veçse një numër i vogël, fare i pakët dhe të huaj në vend.
20 Kur shkonin nga një komb në një tjetër, nga një mbretëri në një popull tjetër,
21 ai nuk lejoi që ndokush t'i shtypte; përkundrazi dënoi disa mbretër për dashurinë që ushqente për ta,
22 duke thënë: "Mos prekni të vajosurit e mi dhe mos u bëni asnjë të keqe profetëve të mi".
23 Këndojini Zotit, o banorë të të gjithë tokës, lajmëroni çdo ditë shpëtimin e tij!