13 Davidi e pyeti: "Ti kujt i përket dhe nga vjen?". Ai u përgjigj: "Jam një egjiptas i ri, shërbëtor i një amalekiti; pronari im më braktisi, sepse tri ditë më parë u sëmura.
14 Kemi bërë një plaçkitje në jug të kerethenjve, në territorin e Judës dhe në jug të Tsalebit, dhe i kemi vënë zjarrin Tsiklagut".
15 Davidi i tha: "A mund të më çosh poshtë ku ndodhet kjo bandë?". Ai u përgjigj: "Betomu në emër të Perëndisë që nuk do të më vrasësh dhe nuk do të më dorëzosh në duart e pronarit tim, dhe unë do të çoj poshtë, aty ku gjendet kjo bandë".
16 Dhe e çoi poshtë; dhe ja amalekitët ishin shpërndarë në të gjithë vendin; hanin, pinin dhe bënin festë për plaçkën e madhe që kishin sjellë nga vendi i filistenjve dhe nga vendi u Judës.
17 Davidi i sulmoi nga muzgu deri në mbrëmjen e ditës tjetër; asnjeri prej tyre nuk shpëtoi, përveç katërqind të rinjve që u hipën deveve dhe ia mbathën.
18 Kështu Davidi rimori të gjitha ato që amalekitët kishin marrë me vete; Davidi gjeti edhe dy gratë e tij.
19 Kështu ata nuk humbën asgjë, as të vegjlit as të rriturit, as bijtë as bijat, as plaçkat dhe as ndonjë gjë tjetër që u kishin marrë. Davidi i rimori të gjitha.