2 je zënë në lakun e fjalëve të gojës sate, je zënë nga fjalët e gojës sate.
3 Bëj këtë, pra, biri im, dhe shpengohu, sepse ke rënë në duart e të afërmit tënd. Shko, hidhu në këmbët e tij dhe ngul këmbë me të madhe te i afërmi yt.
4 Mos u jep gjumë syve të tu as çlodhje qepallave të tua;
5 çlirohu si gazela nga dora e gjahtarit, si zogu nga dora e atij që kap zogjtë.
6 Shko te milingona, o përtac, vër re zakonet e saj dhe bëhu i urtë.
7 Ajo nuk ka as kryetar, as mbikëqyrës, as zot;
8 e gjen ushqimin në verë dhe mbledh zahirenë e saj gjatë korrjes.