4 Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t'i mbrojë.
5 I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.
6 Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;
7 por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t'u ngjitur lart.
8 Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t'i besoja çështjen time,
9 atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,
10 që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;