20 Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.
21 Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.
22 Është e njëjta gjë, prandaj them: "Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin".
23 Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajshmëve.
24 Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?
25 Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.
26 Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.