17 Dhe atë ditë zemërimi im do të ndizet kundër tyre; unë do t'i braktis dhe do t'u fsheh fytyrën time, dhe do të përpihen. Shumë të këqija dhe fatkeqësi do t'u bien përsipër; dhe atë ditë ata do të thonë: "Këto të këqija na kanë zënë ndofta sepse Perëndia ynë nuk është në mes nesh?".
18 Atë ditë unë do ta fsheh me siguri fytyrën time për shkak të tërë të këqijave që ata kanë bërë, duke iu drejtuar perëndive të tjera.
19 Tani shkruajeni për ju këtë kantik dhe mësojuani bijve të Izraelit; vëreni në gojën e tyre, me qëllim që ky kantik të më shërbejë si dëshmi kundër bijve të Izraelit.
20 Kur t'i kem futur në vendin, që u premtova etërve të tyre me betim, aty ku rrjedh qumësht dhe mjaltë, dhe ata të kenë ngrënë, të jenë ngopur dhe të kenë vënë dhjamë, atëherë do t'u drejtohen perëndive të tjera për t'i shërbyer, dhe do të përçmojnë dhe do të shkelin besëlidhjen time.
21 Atëherë do të ndodhë që kur shumë të këqija dhe fatkeqësi do t'u kenë zënë, ky himn fetar do të dëshmojë kundër tyre, sepse ai nuk do të harrohet dhe do të mbetet mbi buzët e pasardhësve të tyre; unë njoh në fakt qëllimet e tyre, edhe para se t'i kem futur në vendin që u kam premtuar me betim".
22 Kështu Moisiu e shkroi atë ditë këtë kantik dhe ua mësoi bijve të Izraelit.
23 Pastaj i dha urdhrat e tij Jozueut, birit të Nunit dhe i tha: "Të jesh i fortë dhe trim, sepse ti do t'i futësh bijtë e Izraelit në vendin që u kam premtuar me betim; dhe unë do të jem me ty".